domingo, 13 de marzo de 2016

Os Vellos non deben de Namorarse

Autor

 

Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao, naceu o 30 de xaneiro de 1886 en Rianxo, Galicia; e morreu o 7 de xaneiro de 1950 en Bos Aires, Arxentina. Foi político, médico, pintor, escritor e dibuxante español, considerado un dos pais do nacionalismo galego. Foi depurado de España. E creou  moitas obras.

 

Obra

 


  • Xénero: Teatro

  • Resumo: Este libro está dividido en tres lances, pero nos tres sucede a mesma historia. Un vello está namorado dunha moza, pero esta xa ten mozo, aínda que por interés séguelle o xogo ao vello e liga con él, xa sexa porque quere aljgo que só el lle pode proporcionar, porque quere a súa herencia, ou por presión da familia. A morte advírtelle ao vello para que non case coa moza mediante varios avisos, pero o namorado, desafía á morte e casa coa moza (ou ben segue o galanteo con ela) e iso conduce ao vello á morte, facendo así que a rapaza conseguise o que quería. No primeiro lance cóntase a historia dinha moza que quere conseguir un xarope dun vello boticario. No segundo lance é o vello o que acude a xunto a moza, que xa ten noivo; E no tercero lance a moza cásase co vello por presión familiar para obtén os seus bens.

  • Temas: O amor, a familia, o interese...

  • Estructura : Dividido en tres lances. É contínuo.

  • Persoaxes: Lance Primeiro: Saturio (representa ó vello, é boticario), Lela (moza da que o vello está namorado), O Carabaneiro (noivo de Lela), as catro Irmás (Irmás do boticario, eran monxas), del mulleres (representan á xente), Medicante (emisario da morte), A Morte.
Lance Segundo: Don Ramonciño (representando ó vello), Micaela (moza da que o vello está namorado), o Portugués (mozo de Micaela), o pai e a nai (pais de Don Ramonciño), Dez mulleres (representando á xente), a porca e o de o (emisarios da morte) e un sapo (a Morte).

Lance Terceiro: Señor Fuco (representando ó vello), Pimpinela (moza da que o vello está namorado), O mozo (mozo de Pimpinela), O pai e a nai ( pais de Pimpinela), Dez mulleres (representando á xente), unha pantasma, un corvo e unha man de defuntos (emisarios da morte) e a Morte disfrazada.


  • Lugar de transcurre a acción: Indefinido


 

Opinión Persoal

 

      En xeral o libro gustoume moito, aínda que no segundo lance non me quedaron moi claros os persoaxes, lieime un pouco pola forma de chamalos. Xa teño lido máis libros de teatro e non foi o que máis me gustou, pero sen dúbida algunha é un libro fantástico. É moi fácil de ler, e sobre todo enténdese moi ben. É un libro muy curto pero moi entretido, unha comedia con doble sentido amorosa e que fai reír. O lance que máis me gustou foi o  primeiro. Quedoume unha dúbida respeto aos persoaxes, que é: Por qué levan careta? Non entendo porque o autor decidiuni así xa que desde o meu punto de vista non ten sentido. A miña puntuación numérica é un oito.